οφιουροειδή

Ομοταξία εχινοδέρμων με αστεροειδές σώμα. Διακρίνονται από τους θαλάσσιους αστερίες γιατί οι βραχίονές τους –συνήθως πέντε– είναι κυλινδρικοί, λεπτοί, πολύ ευκίνητοι και μερικές φορές αρκετά διακλαδισμένοι και διακρίνονται καθαρά από τον κεντρικό δίσκο από τον οποίο ξεκινούν. Ο δίσκος είναι ενισχυμένος με πλακίδια που έχουν ακτινοειδή διάταξη, ενώ οι βραχίονες είναι προικισμένοι με σκελετό που αποτελείται από διαρθρωμένα ασβεστολιθικά στοιχεία, που λέγονται σπόνδυλοι. Στο κέντρο του δίσκου υπάρχει το στόμα: είναι εφοδιασμένο με γνάθους που είναι χωμένες απευθείας στο στομάχι, το οποίο είναι λοβώδες, αλλά με πυθμένα κλειστό κι έτσι τα υπολείμματα της πέψης εξάγονται από το στόμα. Τα ο. δεν έχουν γενικά ζωηρά χρώματα και συχνά πλησιάζουν το χρώμα του περιβάλλοντος. Όπως και τα αστεροειδή, έτσι και τα ο. έχουν ιδιαίτερη ικανότητα να ανανεώνουν τα μέρη του σώματος που ακρωτηριάζονται. Έχουν, κατά το μεγαλύτερο μέρος, χωριστά φύλα· πριν το ζώο φτάσει στο ακμαίο στάδιο, στο προνυμφικό στάδιο περνά από πολύ περίπλοκες μεταμορφώσεις. Τα ο. ζουν γενικά κατά πολυάριθμους σωρούς στον βυθό των θαλασσών κοντά στην ακτή, όπου τρέφονται από μικρά οστρακώδη, ψάρια και μαλάκια. Τα ιδιότυπα αυτά εχινόδερμα υποδιαιρούνται σε τρεις τάξεις: ζυγοφίουρα, κλαδοφίουρα και στρεπτοφίουρα. Από τα πιο χαρακτηριστικά είδη είναι ο οφιότριχος ο εύθραυστος (ophiotrix fragilis), με λεπτούς βραχίονες, συχνός στις ακτές της Μεσογείου, και το αστρόφυτο το λεπτοφυές (astrophyton gracile) του Ινδικού ωκεανού.

* * *

τα

ζωολ. ομοταξία εχινοδέρμων με περισσότερα από 2.000 αρτίγονα είδη, τών οποίων το σώμα αποτελείται από έναν μικρό κεντρικό δίσκο με πέντε, συνήθως, επιμήκεις λεπτούς βραχίονες σαφώς διαχωρισμένους από αυτόν και με μεγάλη αναγεννητική ικανότητα.